прыказки пра родную мову

Усяму пачатак – родная мова. Хто забыў сваіх продкаў- сябе губляе, хто забыў сваю мову- усё згубіў. Хто пытае, той не блудзіць. Язык да Кіева давядзе. Язык не сцяг, а дружыну водзіць. Языком гару зверне , а на працы месца не знойдзе. Языком у Вільні, а галавой за печчу. Язык у разумнага ў галаве, у дурня- на зубах. Якая птушка, такі і галасок. Як наша мова:дзе да ідзе,ідзі ды хадзі, а як маскоўская мова: бярэ ды дзярэ, ды чорт іх разбярэ, хто каго дзярэ.